7o lat Parku Narodowego na Babiej Górze – jedno ludzkie pokolenie to ledwie początek

Abstrakt

Człowiek, jako jedyny gatunek na Ziemi, jest w stanie swoją działalnością destrukcyjnie wpływać na otaczające go ekosystemy. Dlatego właśnie idea ochrony przyrody towarzyszy człowiekowi niemalże od zawsze. Początkowo wynikała z wierzeń ludzi, którzy nie mogąc wytłumaczyć zjawisk przyrodniczych nadawali im boskie przymioty. W późniejszych wiekach o ochronie zasobów decydowały względy społeczne, ekonomiczne czy militarne, by wreszcie wykształciła się idea ochrony przyrody dla niej samej, jej immanentnej wartości. Praktyczną realizacją tej idei jest tworzenie obszarowych form ochrony przyrody, w tym parków narodowych. Jednym ze starszych polskich parków narodowych jest Babiogórski Park Narodowy. Utworzenie tego parku opiera się na idei mającej znacznie powyżej stu lat, a jej urzeczywistnienie wymagało współdziałania wielu osób mających na względzie dobro babiogórskiej przyrody. Siedemdziesiąt lat istnienia parku na tle historii ochrony przyrody to krótki czas, zwłaszcza że obecnie idea ochrony przyrody stoi przed nowymi, nieznanymi wcześniej wyzwaniami związanymi z działalnością człowieka. Sprostanie tym wyzwaniom wymaga wykształcenia nowego podejścia do tego, czym jest park narodowy i jaka jest jego rola.