Jan Kalinowski – badacz fauny Peru

Słowa kluczowe

Muzeum Branickich
odkrycia zoologiczne
przyrodnicze kolekcje muzealne
Peru

Abstrakt

Jan Kalinowski (1857–1941) – polski kolekcjoner okazów zoologicznych. Doświadczenie zdobywał podczas wspólnej z Benedyktem Dybowskim wyprawy na Kamczatkę. Następnie samotnie eksplorował Koreę i Japonię. J. Kalinowski powrócił do Warszawy w 1888 roku, gdzie kontynuował swoje doświadczenie preparatora okazów zoologicznych. W 1889 r. za namową Władysława Taczanowskiego udaje się do Peru, aby zbierać okazy. J. Kalinowski eksplorował głównie środkowe Peru i północną Boliwię. Pracował na obszarach, które częściowo odpowiadały terenom badanym przez jego poprzedników (Konstantego Jelskiego i Jana Sztolcmana), m.in. okolice Limy, jeziora Junín, Tarmy, Chanchamayo, Vitoc i Maraynioc. W kolejnych latach J. Kalinowski założył własną hacjendę o nazwie Cadena (Środkowe Peru). Wiele lat spędzonych przez J. Kalinowskiego w Ameryce Południowej zaowocowało odkryciem kilkudziesięciu nowych gatunków ptaków. W swoich poszukiwaniach nie skupiał się wyłącznie na ptakach, ale gromadził także okazy ssaków peruwiańskich, wzbogacając zbiory kilku muzeów historii naturalnej na świecie (m.in. w Warszawie, Londynie, Waszyngtonie, Lwowie oraz w Limie). W sumie na podstawie okazów zebranych przez J. Kalinowskiego opisano dziewięć gatunków i dwa podgatunki ssaków nowych dla nauki.